مواد و روش‌ها: این مطالعه تشخیصی (بررسی قدرت یک روش) بر روی 46 دندان قدامی دایمی خارج شده سالم انسان انجام گرفت؛ از نمونه‌های دندانی قبل از ایجاد پوسیدگی رادیوگرافی‌های دیجیتالی اولیه تحت شرایط استاندارد به عمل آمد. بر روی یکی از سطوح پروگزیمال به صورت تصادفی یک حفره به عنوان پوسیدگی شبیه‌سازی شده کلاس سه، توسط فرز روند الماسی 008 ایجاد شد. سپس عکس‌های ثانویه دیجیتالی برای این نمونه‌ها به عنوان گروه B تهیه گردید. با فرز 009 (گروه C ) و بعد از آن با فرز 010 (گروه D ) عمق پوسیدگی را افزایش داده و بعد از هر بار تراش تصاویر ثانویه گرفته شد. سپس با تهیه تصاویر تفریقی، دو مشاهده‌گر آن‌ها را از نظر وجود یا فقدان پوسیدگی ارزیابی کردند. بر اساس نتایج ارزیابی با کمک نرم‌افزار SPSS 11.5 ، شاخص‌های پنج‌گانه تشخیص محاسبه شد.

 یافته‌ها: ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی، حساسیت، ویژگی و دقت برای گروه B به ترتیب برابر با 90، 84، 83، 91 و 87 درصد و در گروه C به ترتیب برابر با 96، 94، 93، 96 و 95 درصد محاسبه گردید. برای گروه D تمامی شاخص‌ها برابر با 100 درصد به دست آمد (001/0 < P ). نتیجه گیری: در تشخیص پوسیدگی‌های کلاس سه، رادیوگرافی دیجیتال تفریقی می‌تواند به عنوان روشی اختصاصی و دقیق مطرح باشد. 

  منبع: مجله تحقیق در علوم دندانپزشکی

 متن کامل