مقدمه: نیاز روزافزون به تهیه رادیوگرافی‌های تشخیصی در دندان‌پزشکی، لزوم رعایت حداقل تابش اشعه به بیمار در جهت کاهش دوز بیمار را بیش از پیش ایجاب می‌نماید. هدف مطالعه حاضر، بررسی مقایسه‌ای خصوصیات دیداری مانند کنتراست و دانسیته و نیز مه‌آلودگی ذاتی فیلم‌های اکلوزال استاندارد و فیلم‌های اکلوزال با صفحه تشدید کننده بود.

 مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربی حاضر از فیلم اکلوزال استاندارد و نیز فیلم اکلوزال تهیه شده توسط برش فیلم خارج دهانی در سایز فیلم اکلوزال و جاسازی شده در صفحات تشدید کننده هم اندازه، استفاده شد. بعد از یافتن مناسب‌ترین شرایط زمانی اکسپوژر، حداکثر کیلو ولتاژ و میلی‌آمپر، رادیوگرافی با استفاده از هر دو نوع فیلم از یک استپ وج و تحت شرایط یکسان ظهور و ثبوت تهیه شد. تعداد 25 عدد رادیوگرافی تهیه شده از هر یک از دو نوع فیلم تحت ارزیابی دانسیتومتری در نقاط مشابه قرار گرفتند. جهت ارزیابی مه‌آلودگی ذاتی یک عدد فیلم تابش نشده از هر دو نوع تحت ارزیابی دانسیتومتریک در 5 نقطه یکسان قرار گرفت. نتایج توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 5/11 و آزمون آماری Mann-Whitney مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (01/0 = α).

 یافته‌ها: دانسیته فیلم اکلوزال استاندارد از فیلم اکلوزال استفاده شده همراه با صفحات تشدید کننده بیشتر بود (001/0 > p value). کنتراست فیلم اکلوزال با صفحات تشدید کننده بیشتر از فیلم اکلوزال استاندارد بود (001/0 > p value). مه‌آلودگی ذاتی فیلم اکلوزال با صفحات تشدید کننده کمتر از فیلم اکلوزال استاندارد بود (006/0 = p value).

 نتیجه‌‌گیری: فیلم اکلوزال با صفحه در مقایسه با فیلم اکلوزال استاندارد دارای کنتراست بالاتر، مه‌آلودگی ذاتی و دانسیته کمتر البته در محدوده تشخیصی بود. استفاده از روش با صفحه، باعث کاهش زمان تابش وکاهش دوز بیمار خواهد شد، بنابراین استفاده از آن پیشنهاد می‌شود.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان

  متن کامل