زمینه و هدف : مصرف بالای نوشیدنیهای گازدار و رژیمی، شایعترین عامل اتیولوژیک اروژن دندانی می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر افزودن زایلیتول به نوشابه‌های گازدار رژیمی در پیشگیری از کاهش میکروهاردنس مینای دندان دائمی در مقایسه با نوشابه‌های گازدار رژیمی معمول می‌باشد .

 روش بررسی: این مطالعه به روش تجربی- آزمایشگاهی بر روی چهل دندان مولر سوم دائمی نهفته نُه که به روش جراحی خارج شده و فاقد پوسیدگی، سایش، ترک و هیپوکلسیفیکاسیون انجام گرفت. برای ارزیابی صحیح میکروهاردنس، سطح نمونه‌ها با سمباده پنج هزار پالیش شد و با دستگاه سنجش میکروهاردنس ویکرز اندازه‌گیری گردید، سپس دندانها در چهار گروه در چهل میلی‌لیتر از چهار نوع محلول مختلف به مدت پنج دقیقه قرار داده شدند (کوکاکولای معمول به عنوان شاهد اول، کوکاکولای زیرو، کوکاکولای زیرو به اضافه ده گرم زایلیتول، آب شهری به عنوان شاهد دوم). سطح مورد بررسی مربعی به ابعاد 5 X 5 میلی متر از مینای دیستال دندانها بود. در پایان زمان آزمایش، مجدداً میکروهاردنس دندانها مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییرات میکروهاردنس در هر گروه با آزمون Paired t- test و بین گروهها با آزمون ANOVA مورد قضاوت قرار گرفت .

 یافته‌ها: بر اساس نتایج به دست آمده، میزان میکروهاردنس پس از غوطه‌وری در کوکاکولای نرمال، کوکاکولا زیرو به اضافه 25% زایلیتول کاهش یافته و این کاهش به ترتیب 87/24 ± 66/38-، 65/16 ± 1/26- ، 52/23 ± 5/19- بود. این میزان کاهش از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد، ( 001/0= P1 )، ( 001/0 = P2 )، ( 005/0= P3 ) اما در گروه غوطه ور در آب شهری میزان تغییر در میکروهاردنس 17/9 ± 4/7- بود که این از نظر آماری معنی‌دار نمی‌باشد (5/0= P4 ). علاوه بر این کاهش میکروهاردنس مینای دندان در مجاورت با زایلیتول به طور معنی‌داری کمتر از دو گروه مشابه بود .

 نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر افزودن زایلیتول به نوشابه‌های گازدار رژیمی باعث کاهش میزان اروژن دندانی می‌شود اما از بروز آن پیشگیری نمی‌کند .

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل